اسامی برندگان مسابقه مشاعره رضوی:

سیده مطهره حسینی  فرزند سید تقی از وردنجان

زهرا کریمی فرزند محمد  از شهرکرد

کتابخانه علامه طباطبایی (ره) از کلیه شرکت کنندگان تشکر کرده و با توجه به اینکه تمامی اشعار، بسیار زیبا بود، از بین 15 نفر شرکت کننده ، دو نفر به قید قرعه انتخاب شدند...

برندگان در تاریخ 15 شهریور برای دریافت جوایز خود به کتابخانه مراجعه نمایند.

اشعار نوشته شده:

زهرا کریمی: پیوسته برای او سلامی بفرست، قلب تو مگر مسافر مشهد نیست...

محمدحسین کریمی: تقصیر گنبد و تو و اذن دخول نیست، مشکل خود منم که سلامم قبول نیست

محدثه مولوی: تو را با نام آهو می شناسند، رضای حضرت هو می شناسند

علی حسینی: در پیرهنی نگنجد این جان بزرگ، در کوچک من شعر فراوان بزرگ، مدح تو قصاید خراسانی باد، یا ضامن آهوی خراسان بزرگ

مهدی فتحی مهر: گر دوباره بخندی برای من کافی است، همین که بگویی بیا به مشهد من

سمیه کریمی: نگذار مرا در این هیاهو آقا، تنها و غریب و سربه زانو آقا، ای کاش ضمانت دلم را بکنی، تکرار قشنگ بچه آهو آقا

سیده مطهره حسینی: آقای شفا، شفاعتی می خواهم، از معجزه هایت آیتی می خواهم، رنجورم و دردمند اما ، تنها آمرزش و مرگ راحتی می خواهم.

سیده فاطمه حسینی: من مسافر چشم تو ام، با شبنم اشک زائر چشم تو ام، ای دوست ببخش کم بضاعت بودم، این بار و بیت شاعر چشم تو ام

زهرا اسماعیلی: می ترسم اگر دوا بگیرم بروم، ازدست شما که پا بگیرم بروم، ای خوب به خواب من بیا امشب هم، می ترسم اگر شفا بگیرم بروم

شکوفه کاظمی: مهرت عجیب جای گرفته در دلم، انگار واقعا من هم کبوترم، از گندم کبوتران حرمت نخورده ام، اما فتاده ام به دامت و خدای را شاکرم

حبیبه جعفری: ما طور خواستیم، مقیم حرم شدیم، ما جلوه خواستیم، خدا نیز داده شد، گفتم رضا ، عطای حسینی نصیب شد، گفتم حسین، امام رضا نیز داده شد، می خواستم به مشهد تو راهی ام کنند، دیدم برات کربلا نیز داده شد.

محمدرضا جعفری: دل همیشه غریبم هوایتان کرده است، هوای گریه پایین پایتان کرده است، خداش خبر دهد آن کسی که بال مرا، کبوتر حرم با صفایتان کرده است

جعفر میرزاخانی: تسبیح ماست صبح و مسا ذکر یا رضا، تنها نه ذکر ما که ذکر همه ماسوا رضاست

مرضیه کاظمی:تابش که علم اهل تبیان طوس است، مشکات تجلیات فرقان طوس است

سیده راضیه موسوی: تا به مشهد پای کوبان می روم، در حرم با چشم گریان می روم

نجمه اسماعیلی زاده: محبوب رضاست هر که دل ریشتر است، از کعبه صفای این حرم بیشتر است، اینجاست طبیبی که ندارد نوبت، هردل که شکسته تر بود پیش تر است

اسحاق کریم زاده: تو هر لحظه با چشم گریان، می خوانمت رضا جانم رضا جانم

ما در ره ثامن الحجج می میریم،، از طوس سراغ کربلا می گیریم، امروز چو چشمه های سرخ اشکیم، فردا به رکاب منتقم تکبیریم