روایت...

مردی به زیارت می رفت.جوانمرد به او رسید و پرسید  کجا می روی ؟

مرد گفت : به زیارت می روم ، به دیاری.

جوانمرد گفت :  چه می خواهی و چه طلب می کنی از زیارت؟

مرد گفت : خدا را طلب می کنم .

جوانمرد گفت : خـــدای دیار خود را چه کرده ای که به دیار دیگر در طلبش

می روی ؟

پیامبر ، ما را گفت : علم را به چین اگر باشد ، جستجو کنید اما نگفت برای

جستجوی خدا نیز باید به جائی رفت .

جوانمرد می رفت و با خود می گفت : مردم ، خدا را در مسجد می جویند ،

ما هر جا که هستیم مسجد است . مردم ، مبــارکی را در رمضــان می یابند

و ما ماههایمـان همه رمضــان است ، مردم ، عیــدشان آدینه است و ما هر

روزمان عید و آدینه است .

*****

"شراره ای بر جــامه ی مرد نانوا افتاده بود.بی تاب شده بود و تقلا می کرد تا

خاموشش کند.

جوانمردی از آن حـــــوالی می گذشت ، نانــــوا و تقلایش را دید. آهی کشید و

ایستاد و  به درد گفت: افسوس ! سالهاست که آتش خودخواهی و آتش حسد

و آتش ریا در دلمان افتاده است و هیچ تقلا نمی کنیم که خاموشش کنیم.                                         

این شراره ، جامه مان را خواهد سوخت .                                                    

آن آتش اما جانمان را می سوزاند ؛ جانمان و ایمانمان را . "*   

برگرفته از کتاب" جوانمرد نام دیگر تو" عرفان نظرآهاری