خداوند همان کسی است که بادها را می فرستد تا ابرهایی را به حرکت درآورند
سپس آنها را در آسمان آنگونه که بخواهد می گستراند و متراکم می سازد
در این هنگام دانه های باران را می بینی که از لابه لای آن خارج می شود
هنگامی که این باران حیات بخش را به هر کس از بندگانش که بخواهد برساند...ناگهان خوشحال می شوند...
هر چند پیش از آن که بر آنان نازل شود، مایوس بودند...
روم آیات 48 و 49